Szklane Zebrane. Zjawiskowe witraże Edyty Kulli
W Galerii im. M. Fludra Ośrodka Kultury Sportu i Turystyki we Wleniu do grudnia 2021 roku prezentowana jest wystawa witraży Edyty Kulli zatytułowana „Szklane Zebrane”. Zapraszamy na spotkanie z sztuką współczesną niezwykłej treści i urody.
Edyta Kulla jest kolejną artystką z Doliny Bobru, której twórczość prezentujemy w naszej przestrzeni wystawienniczej. Autorka niezwykłych, szklanych dzieł sztuki na co dzień mieszka i pracuje w Jeleniej Górze. Obszar jej aktywności twórczej jest bardzo rozległy. Szkło stanowi jednak podstawowe tworzywo, po które sięga w poszukiwaniach plastycznych form wyrażenia swojej życiowej opowieści. Edyta Kulla zaprojektowała plakat tegorocznego Tygla Tradycji we Wleniu – czerwcowego wydarzenia poświęconego tradycyjnym rzemiosłom nieustannie pięknie obecnym w naszym świecie.
Opowieści szklarskiej treści według Edyty Kulli
W słowie wstępnym chciałabym wyjaśnić, iż nie posiadam umiejętności profesjonalnego literata a tym bardziej „literatki”. Jestem predysponowana by ową literatkę zaprojektować, ponieważ moim zawodem wyuczonym jest projektowanie szkła. Nie mniej jednak postaram się ze wszech miar opowiedzieć o mojej pasji jaką jest szkło, witraż, edukacja artystyczna.
Szkło to fascynująca materia potrafi zakrzywiać, skupiać i rozpraszać światło przenikające przez jego wnętrze, a bez którego traci swoją urodę. Pełne skrajności, wywołując reakcje bardzo od siebie odmienne jest fascynujące dzięki temu, że posiada wiele sprzecznych cech: jest twarde, a zarazem kruche, zimne, a powstaje w ogniu, jest substancją stałą, a ma budowę wody; w formie ciekłej jest zawsze „kulliste” i dlatego jest mi bliskie.
Dyplom projektanta szkła użytkowego i unikatowego otrzymałam na Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu w 1997 roku , chociaż moja szklarska pasja tak naprawdę rozpoczęła się dekadę wcześniej w Państwowym Liceum Plastycznym w Jeleniej Górze.
Dzięki uporowi i pasji do szklanej materii, której całkowicie się poświęciłam, stworzyłam pracownię witraży dla wszystkich chętnych pragnących odkrywać swoje artystyczne możliwości.
Początkowo edukacyjna misja odbywała się w miejscu, gdzie atelier fotograficzne dzieliło swoją przestrzeń z martwą naturą i witrażowym stołem, i tam gościli pierwsi uczestnicy warsztatów prowadzonych przeze mnie. W niezwykle przyjaznych warunkach rozwija już od ponad 20 lat, i nadal świetnie funkcjonuje „Akademia Szklanej Inspiracji”. Oczywiście, obok estetycznych walorów w procesie tworzenia, jak na grupie terapeutycznej, przy dźwiękach szlifierki omawiany jest niejeden problem, to taka grupa „szklanego wsparcia”. Prowadzę, realizuję i koordynuję wiele warsztatów plenerowych, wystaw i animuję wydarzenia artystyczne dla dzieci i dorosłych.
Praca edukacyjna, dzięki której ciągle się rozwijam bardzo inspirująco wpływa na moją wypowiedź twórczą i kulliste realizacje szkliste. W moich witrażach wiodącym aspektem jest poszukiwanie nowych treści w wieloznaczności słów i sytuacji z nimi związanych, gdzie słowo i stworzona kompozycja są ściśle ze sobą powiązane. Oprócz słów, jestem pasjonatką „szperania”, poszukiwania i aranżowania ze szkłem różnych przedmiotów, również obiektów fauny i flory. Wszystko co zobaczę i spotkam na swojej codziennej drodze jest niejednokrotnie inspiracją by stworzyć witraż z elementami asamblażu.
Na wystawie we Wleniu prezentuję dwa cykle : „Aranżacje z wnętrz” i „O wady szkła”, są one otwartą formą, która powstaje od kilku lat.
W cyklu „Aranżacje z wnętrz” analizuję sytuację gdy każdy z nas „nosi się” z własnym wnętrzem, aranżując je na swój sposób codziennie zmienienia się, aranżując siebie na nowo i starając się wpływać na aranżacje innych.
W swojej pracy codziennie „aranżuję siebie”, innych, wszystko to, czego przyjdzie mi doświadczyć i dotknąć. I tak zaczęłam odkrywać nowe wnętrza w przedmiotach codziennego użytku, a przez artystyczną aranżację na nowo odkrywać w nich niecodzienność. Fascynującym dla mnie jest moment, gdy niepotrzebny już nikomu element porzucony traktowany jak odpad, nabiera nowego znaczenia tworzy nową jakość zmieniając też swoją funkcję. Dlatego powstały witrażowe asamblaże, moje kolekcje z codziennych wypraw do własnej szafy lub na wydobywczą misję pozyskania szklanych odpadów z huty szkła w Harrachovie.
Ten cykl jest dla mnie jak pamiętnik, bo poprzez otwartą formę zmienia się z każdym nowym moim doświadczeniem. W każdej pracy jest pewna historia, pewna opowieść, która opowiada o przeszłości, jest tworzona w teraźniejszości a będzie prezentowana w przyszłości. Cudownym faktem jest, iż nie mam pojęcia jak ciekawe wnętrza czekają na moje nowe aranżacje.
„O wady szkła” są cyklem, w którym głównym założeniem jest to, iż wada może stać się zaletą. Wszystko zależy od kontekstu, sytuacji i osobistego podejścia.
W pracy pt.„Ważka asymetria ważki” wyraźna dysproporcja między skrzydłami przedstawionego owada jest ważna jak ważka a tytuł pracy uzupełnia jej formę.
Asymetria powszechnie występuje w naturze, jednak człowiek ze swoją ograniczoną percepcją dąży do symetrii uznając ją za jedyną i pożądaną formę. Warto zadać sobie pytanie, dlaczego eliminując wszelkie dysproporcje określając je jako wadliwe traktujemy je jako niepotrzebne? Przeważnie jeśli coś, co jest wyjątkowe jest odrzucane tylko dlatego, że nie jest przez nas poznane i powszechnie stosowane. Dlaczego jesteśmy w stanie zaakceptować wypreparowane głowy zwierząt wiszące na ścianie, a nie akceptujemy na tej ścianie pajęczyny i pięknego pająka?
I tutaj trzeba zadać sobie pytanie co jest bardziej wadliwe? Sądzę, iż wielu z nas pielęgnuje swoje wady i innych nawet nie starając się ich określić i zrozumieć. Wiadomo również, że we właściwy sposób wykorzystane mogą się stać zaletą. Dla szklarza szkło z tak zwaną „pladrą” czyli pęcherzykiem powietrza w środku jest wyrobem wadliwym, a dla witrażysty wręcz pożądanym. Całe szczęście, że istnieje mnóstwo niedoskonałych form, materiałów i stworzeń.
Edyta Kulla. Magister sztuki. Uczęszczała do Państwowego Liceum Plastycznego w Jeleniej Górze w latach 1987- 1992 oraz Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, wydział Ceramiki i Szkła 1992- 1997. Sama siebie nazywa „ Robotnicą Kultury”, ponieważ jest ściśle związana i realizuje liczne projekty w wielu dolnośląskich ośrodkach kultury. Prowadzi od 2000 roku autorską pracownię witrażu i szkła artystycznego „Akademia Szklanej Inspiracji” przy Jeleniogórskim Centrum Kultury. Prowadzi też warsztaty twórcze dla dzieci i dorosłych. Swój dorobek artystyczny prezentuje na wystawach indywidualnych i zbiorowych.
Udział w wystawach indywidualnych i zbiorowych:
- „Obiekty lekko strawne” - BWA w Jelenej Górze, 2004
- „Pamiatka z Karkonoszy” - BWA w Jelenej Górze, 2005
- sympozjum „Bliżej” Jelenia Góra – Jablonec nad Nisou
- „Aranżacje Wnętrz”- Galeria za Miedzą Lubomierz, 2007
- „Baby zesłał Bóg”- wystawa zbiorowa Szklarska Poręba, 2014
- „Edyta Kulla”- Karkonoskie Centrum Edukacji Ekologicznej KPN Szklarska Poręba 2014
- „Trzy cykle”- Muzeum Podkrkonosi Trutnov, 2014
- „O koło sztuki” - BWA w Jeleniej Górze, 2017
- „Řeč společná” - Miejskie Muzeum i Galeria Hustopeče Czechy, 2019
- „Znikająca architektura sudecka” - wystawa poplenerowa Muzeum Archeologiczne Wrocław, 2021
Prace prezentowane na wystawie „Szklane Zebrane” we Wleniu:
Aranżacje z wnętrz
- Zestaw młodego chemika / witraż , asamblaż/ 2019
- Zadomowione rozrywki / witraż, asamblaż / 2014
- Pokażę Tobie co kryję w sobie / witraż, asamblaż / 2007
- Zawieszone wnętrze / witraż, asamblaż / 2007
- Wnętrze z przypadku drzewa / witraż, asamblaż / 2007
- Szklarska „Józefina” / witraż / 2016
- Może morze / witraż, asamblaż / 2007
- Z Zásady szklista aranżacja / witraż / 2016
- Z wnętrza szklanej góry – Harrachov / witraż, asamblaż / 2014
- Zakręcone gluty z Petra huty / witraż / 2016
O wady szkła!
- Ażury / witraż / 2016
- Odlotowe / witraż / 2016
- Zaćmienie / witraż / 2016
- Ważka asymetria ważki / witraż / 2014
- Obcykane / witraż / 2016
- Cisza w zimie w Szczebrzeszynie / witraż, asamblaż / 2016
- Cud miód ( a ja mam dzieci ) / witraż, asamblaż / 2016
Autorskie oprowadzanie po wystawie „Szklane Zebrane” zaplanowane jest podczas Jarmarku Mikołajkowego we Wleniu, na który zapraszamy 11 grudnia 2021 r.
Wyświetlono: 626
